Διαβάστε Περισσότερα
Έχει γίνει πολύς λόγος το τελευταίο διάστημα για το εμβόλιο του έρπητα ζωστήρα (ΕΖ) οπότε θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζουμε κάποιες πληροφορίες για την πάθηση αυτή.
Ο Έρπητας Ζωστήρας είναι μια εντοπισμένη λοίμωξη των αισθητικών νεύρων και γαγγλίων.
Πρόκειται για επενεργοποίηση του ιού της ανεμευλογιάς (VZV) ο οποίος βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση στον οργανισμό μας. Με λίγα λόγια για να παρουσιάσει κάποιος έρπητα ζωστήρα θα πρέπει κάποια στιγμή στο παρελθόν να είχε νοσήσει από τον ιό της ανεμευλογιάς.
Μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία κυρίως όμως σε ηλικιωμένους και άτομα που το ανοσοποιητικό σύστημα τους είναι «πεσμένο”.
Η κυρία εκδήλωση του είναι στο δέρμα με την εμφάνιση εξανθήματος(ερυθρές πλάκες με φυσαλίδες) και είναι μονόπλευρο!
Του εξανθήματος πολλές φορές προηγούνται συμπτώματα όπως πόνος, κνησμός και παραισθησίες. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός έχοντας κάποιες φορές εκτεταμένη εικόνα και λόγω της κατανομής να προσομοιάζει με ζώνη εξού και η ονομασία ζωστήρας.
Η μετάδοση του μπορεί να γίνει όταν κάποιος άλλος έρθει σε επαφή με το υγρό που περιέχουν οι φυσαλίδες του εξανθήματος και για όσο αυτές υπάρχουν.
Η αντιμετώπιση του ΕΖ γίνεται με αντιικά φάρμακα (επικουρικά δίνονται και κάποια τοπικά σκευάσματα) και ο σκοπός αυτών είναι να ελαφρύνουν την ένταση των συμπτωμάτων και να μειώσουν την πιθανότητα της μεθερπητικής νευραλγίας του πόνου, δηλαδή που μπορεί να υπάρξει μετά τη λοίμωξη και που μπορεί να διαρκέσει από μέρες, μήνες ή και χρόνια και αποτελεί μία από τις σημαντικότερες επιπλοκές. Σε περίπτωση που συμβεί απαιτεί ειδική αναλγητική θεραπεία. Για το λόγο αυτό θα πρέπει η αντιική θεραπεία να ξεκινά όσο γίνεται νωρίτερα, μέσα στις πρώτες 72ωρες από την εμφάνιση του εξανθήματός για να είναι αποτελεσματική.
Σε περίπτωση που ο ΕΖ εκδηλωθεί στην περιοχή του προσώπου μπορεί να προσβάλει και τον οφθαλμό όπου απαιτείται εξέταση και από οφθαλμίατρο για τυχόν επιπλοκές.
Συμπερασματικά, προκειμένου να αποφευχθούν έντονες εκδηλώσεις και επιπλοκές σε άτομα μεγάλης ηλικίας ή άτομα που λόγω συνοδών προβλημάτων έχουν ένα χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα συνίσταται ο εμβολιασμός αυτών. Για τους υπόλοιπους δεν είναι απαραίτητο αφού ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει ακόμα και χωρίς τη λήψη οποιασδήποτε αγωγής αφού πολλές φορές η διάγνωση αργεί να γίνει.